საღებავების გამოყენება საკვებში: ეროვნული სტანდარტების დაცვით

შეერთებულ შტატებში საკვებისა და წამლების ადმინისტრაცია (FDA) არეგულირებს საკვების საღებავების გამოყენებას. FDA-მ დაამტკიცა სინთეზური საკვების საღებავების სპექტრი, რომლებიც უსაფრთხოდ ითვლება მოხმარებისთვის. მათ შორისაა FD&C Red No. 40, FD&C Yellow No. 5 და FD&C Blue No. 1. ეს პიგმენტები გამოიყენება კვების პროდუქტების ფართო სპექტრში, მათ შორის სასმელებში, საკონდიტრო ნაწარმში და დამუშავებულ საკვებში. თუმცა, FDA ასევე აწესებს საზღვრებს ამ საღებავების მაქსიმალურ დასაშვებ დონეებზე სხვადასხვა საკვებში, მომხმარებლის უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად.

ევროკავშირში საკვების საღებავებს არეგულირებს ევროპის სურსათის უვნებლობის ორგანო (EFSA). ევროპის სურსათის უვნებლობის ორგანო აფასებს საკვები დანამატების, მათ შორის საღებავების უსაფრთხოებას და ადგენს საკვებში მათი გამოყენების მაქსიმალურ დასაშვებ დონეს. ევროკავშირი ამტკიცებს საკვების საღებავების განსხვავებულ კომპლექტს, ვიდრე აშშ-ში და ზოგიერთი შეღებვა, რომელიც დაშვებულია აშშ-ში, შეიძლება არ იყოს დაშვებული ევროკავშირში. მაგალითად, ევროკავშირმა აკრძალა გარკვეული აზო საღებავების გამოყენება, როგორიცაა Sunset Yellow (E110) და Ponceau 4R (E124), ჯანმრთელობის პოტენციური პრობლემების გამო.

იაპონიაში, ჯანდაცვის, შრომისა და კეთილდღეობის სამინისტრო (MHLW) არეგულირებს საკვების საღებავების გამოყენებას. ჯანდაცვის, შრომისა და კეთილდღეობის სამინისტრომ დაადგინა ნებადართული საკვები საღებავების სია და მათი მაქსიმალური დასაშვები შემცველობა საკვებში. იაპონიას აქვს დამტკიცებული ფერების საკუთარი ნაკრები, რომელთაგან ზოგიერთი შეიძლება განსხვავდებოდეს აშშ-სა და ევროკავშირში დამტკიცებული ფერებისგან. მაგალითად, იაპონიამ დაამტკიცა გარდენიის ლურჯის გამოყენება, ბუნებრივი ლურჯი პიგმენტი, რომელიც მიიღება გარდენიის ნაყოფიდან, რომელიც ჩვეულებრივ არ გამოიყენება სხვა ქვეყნებში.

რაც შეეხება ბუნებრივ საკვებ საღებავებს, მზარდი ტენდენციაა მცენარეული პიგმენტების გამოყენება ხილიდან, ბოსტნეულიდან და სხვა ბუნებრივი წყაროებიდან. ეს ბუნებრივი ფერები ხშირად განიხილება სინთეზური ფერების უფრო ჯანსაღ და ეკოლოგიურად სუფთა ალტერნატივად. თუმცა, ბუნებრივი პიგმენტებიც კი ექვემდებარება რეგულაციებს და სტანდარტებს სხვადასხვა ქვეყანაში. მაგალითად, ევროკავშირი უშვებს ჭარხლის ექსტრაქტის საკვებ საღებად გამოყენებას, მაგრამ მისი გამოყენება ექვემდებარება სპეციფიკურ რეგულაციებს მის სისუფთავესა და შემადგენლობასთან დაკავშირებით.